- жітік
- зат. көне. Жеке жүретін, жарымаған, кедей адам. Жайдың ұшқыны тиген ешкібеттеніп алып, бұл да бір ж і т і к к е қосылған саяқ болды ғой, әйтеуір (К.Сегізбаев: Жұлдыз, 1973, №3, 70).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.